زندگی حس غریبیست که یک مرغ مهاجر دارد.
سبزه ها در بهار می رقصند
من در کنار تو به آرامش می رسم،
و آنجا که هیچ کس به یاد ما نیست ،
تو را عاشقانه می بوسم،
تا با گرمی نفسهایم ،
به لبانت جان دهم و با گرمی نفسهایت،
جانی دوباره می گیرم.
دوستت دارم،
با همه هستی خود ای هستی من دوستت دارم.
و هزاران بار خواهم گفت که :
من دوستت دارم.
salam eyval weblog et bahale matne jalebi am bud be manam sar bezan khoshhal misham bye
سلام...
دوست داشتن حس غریبیه که هر کسی شایستگی اون رو نداره... همینور زندگی...
خوشحال میشیم به ما سر بزنید و مرتب ببینیم شما رو
سلام .
خیلی قشنگ بود . بیشتر بنویس
یادت نره ما باید پشتیبان همدیگه باشیم
به منم سر بزن نظر بده . منتظرم