اخه چه جور دلت اومد
تنهام بزاری و بری
اخه مگه حرفی زدم
زخم زبونی من زدم
اره همش بهونه بود
مسئله یار دیگه بود
دلت هوایی شده بود
کارم از کار گذشته بود
برو با یارت عزیزم
رها کن این تن من رو
الهی صد ساله بشه عشق قشنگت عزیزم
اما یک قول به من بده
یارت رو تنها نزاری
که مثل من اسیر بشه
اواره از خونه بشه
من هم یک قول بهت میدم
یه روز فراموشت کنم
قلبمو سنگیش بکنم
عشقت رو خاکستر کنم
اگه یک روز خواستی گلم
کسی رو نفرینش کنی
بگو که مثل من بشه
زجر جدایی بکشه
اخه چه جور دلت اومد............